سجاد رحیمی مدیسه

اعتمادسازی و مشورت، یک فرآیند درونی و ذهنی برای بازار و جامعه‌ی هدف دارد.

ما نمی‌تونیم اعتمادسازی را با زور تبلیغ و حتی محتواهای سطحی ایجاد کنیم؛ اساساً گیر کردن ذهن مخاطب(مشتری) به عوامل متعددی بستگی دارد که در این مختصر نمی‌گنجد.

اگر بخواهم یک توصیه‌ی کلیدی در این خصوص داشته باشم، این هست که: محتواهای مفید از خودتان نشر دهید تا مخاطب به شما اعتماد کند.

اگر مخاطب به شما اعتماد نمی‌کند و یا مشتری نهایی از شما خرید نهایی ندارد، پس یک جای کار در محتواهای شما لنگ می‌زند.

بر ماست که لذت ببریم از بوهای خوش، از رنگ ها، از جامه های زیبنده، از موسیقی، از بازی ها، از نمایش ها، از غذا و از همه گونه تفریح که هر کس می تواند بی آنکه آزاری به کسی برساند بدان پرداخت. باید به دیگران پیوست و در پیوند دادنشان به هم کوشید زیرا هر چیز که در راستای پیوند دادنشان به هم باشد خوب است. برای سهیم کردن دیگران در شادی خود باید کوشید, با آگاهی کامل باید با همه طبیعت یکی شد.

فلسفه ای برای زندگی
به طور تناقض‌آلودی، خودداری از پاسخ دادن به توهین، یکی از موثرترین پاسخ‌های ممکن است. یک دلیلش این است که خاموشی ما ممکن است برای فردی که توهین میکند، گیج‌کننده باشد؛ به این معنی که نمی‌داند آیا توهینش را فهمیده‌ایم یا خیر! بعلاوه، با این کار اجازه نمی‌دهیم از توهینش لذت ببرد و در نتیجه به احتمال زیاد پریشان می‌شود. پاسخ ندادن نشان می‌دهد که بود و نبود او در نظرمان یکسان است و از آنجا که هیچ‌کس دوست ندارد نادیده گرفته شود، عدم تمایلِ ما به پاسخ دهی، احساس تحقیر شدگی را در خود او برمی‌انگیزد.

بالاخره یک نفر باید گردن سرنوشت را بشکند. اگر هر از گاهی یک نفر، به سرنوشت دهن کجی نمی‌کرد، انسان هنوز روی شاخه‌های درختان زندگی می‌کرد.

هوش مصنوعی تا چند سال بعد به شکل عجیبی با لایه‌های مختلف زندگی ما گره می‌خورد.

به مسئولان و مدیران امیدی نیست! و همین الآن هم شروعی جدی کلید بخورد، عقب هستیم از دنیا؛ ولی هنوز دیرتر از دیر نشده و می‌توان امیدوار بود.

الایحال در زندگی همیشه یاد گرفتم از کسی انتظاری نداشته باشم جز خود.

پس موظف هستم که هر روز در خصوص این فن‌آوری نوظهور یاد بگیرم تا فردا و پس‌فردا، بی‌سواد و آسیب‌پذیر نباشم.