ربات انسان‌نمای شرکت REALBOTIX را وقتی مشاهده کردم، سؤالات بسیاری در ذهنم نقش بست که مهم‌ترین آن این بود:
ارتباطات بین انسان‌ها و جایگاه انسان قرار است به کجا برسد؟ بدتر شود یا بهتر؟
هر تکنولوژی که به جهان هستی اضافه می‌شود، آسیب‌های خودش را هم به همراه می‌آورد؛ نیش و نوش با هم است و محال است که فقط خوبی باشد!
زمانی که تلفن‌های همراه هوشمند به بازار آمدند و ما هنوز از نوکیاهای قدیمی سری 60 با یک دوربین VGA استفاده می‌کردیم، تصورش را نمی‌کردیم که این موبایل‌های هوشمند به اسم فناوری و شبکه‌های اجتماعی، ضدّ خود عمل کنند و مردم و انسان‌ها را به شدت از هم دور کنند. هیچ وقت تصورش را نمی‌کردیم که در یک خانواده، افراد بیشتر با گوشی‌های خود همدم و مأنوس باشند تا با والدین و برادر و خواهر خودشان.
تکنولوژی برای راحتی کارها ارزشمند و در جایگاه خود قابل ستایش است؛ اما همۀ زندگی انسان قطعاً فقط تکنولوژی و راحت شدن کار نیست؛ گاهی اوقات تحمل برخی سختی‌ها و حتی از دست دادن زمان‌ها، خودش نوعی از زندگی است؛ مثل همین بازار رفتن در شب عید و حتی اوقات دیگر.
