سجاد رحیمی مدیسه

وقتی صحبت از هوش مصنوعی می‌شود، بسیاری فریب ظاهر فریبندۀ آن را می‌خورند. تصاویر چهره‌های مشهور و خروجی‌های چشمگیر، به ابزاری برای خودنمایی تبدیل شده‌اند. اما آیا این نمایش‌های درخشان، واقعاً نشان‌دهنده‌ی توانایی یک ابزار یا تخصص یک فرد هستند؟

هوش مصنوعی با دستور ما کار می‌کند: باید داده‌ای بدهیم تا داده‌ای بگیریم.

پس اهمیت دارد چه کلمات و جملاتی را بکار ببریم تا بهترین پاسخ و یا خروجی را مشاهده نماییم.

اهمیت نوشتن صحیح در بکارگیری بهینۀ هوش مصنوعی را نباید دست کم گرفت؛ اگر سطحی باشیم، هوش مصنوعی هم ابزاری سطحی برای ما خواهد بود.

📝 بر اساس پیش‌بینی گارتنر، تا سال ۲۰۲۸ بیش از ۳۳٪ از نرم‌افزارهای سازمانی به سیستم‌های عامل‌محور (Agentic) مجهز خواهند شد، در حالی که این عدد در ۲۰۲۴ کمتر از ۱٪ بوده است.

نقش GenAI در ۲۰۲۵، جایگزینی انسان نیست؛ بلکه توانمندسازی او در تعاملات پیچیده، تحلیل داده، طراحی تجربه کاربری و even co-creation است. تجربه‌های شخصی‌سازی‌شده، قابل توضیح و تطبیقی باید محور طراحی باشد.

گزارش Caylent به‌وضوح نشان می‌دهد که سازمان‌های موفق در ۲۰۲۵، آن‌هایی هستند که:

 🔹از hype ( موج هیجانی اولیه )فاصله گرفته و به سمت استقرار دقیق و کم‌هزینه حرکت کرده‌اند؛
 🔹ساختارهای تصمیم‌سازی جدید را حول GenAI بازطراحی کرده‌اند؛
 🔹و رابطه انسان–ماشین را بازتعریف کرده‌اند، نه جایگزین.

📌 پیچیدگی فنی، دیگر مانع نیست؛ عدم شفافیت در استراتژی، مانع اصلی است. 

ربات انسان‌نمای شرکت REALBOTIX را وقتی مشاهده کردم، سؤالات بسیاری در ذهنم نقش بست که مهم‌ترین آن این بود:

ارتباطات بین انسان‌ها و جایگاه انسان قرار است به کجا برسد؟ بدتر شود یا بهتر؟

در پاسخ و بازخورد به مقاله‌ی آینده دنیای تولید محتوا با هوش مصنوعی چگونه خواهد بود؟

هوش مصنوعی تحت هیچ شرایطی جای ذهن انسان توانمند و خلاق را نمی‌گیرد.