امشب تولد مادرم بود.
وقتی کیک برش می‌خورد، به این فکر می‌کردم: من قرار است چند تولد دیگر خودم را ببینم؟
اصلاً معلوم است تا کی در این دنیا باید بازی کنم؟ به قول اون بازیگر معروف در اون سریال معروف که اسم هیچ کدامشان را یادم نیست: ما همه بازیگریم...
توانمند شدن یعنی قدرتمند شدن؛ و این توانمندی با دانش و یادگیری واقعی و عمیق حاصل می‌شود.
معنای توسعۀ فردی واقعی شاید در زمان‌های بحران بهتر خود را نشان دهد؛ اینکه مروری به خود و داشته‌هایمان داشته باشیم و ببینیم آیا می‌توانیم اثری مفید بر دنیای پیرامون خود داشته باشیم؟
بدون شک مشتری یک محصول یا خدمت هر مسیری را که طی کند تا به خرید منجر شود، باید به محتوا و برندسازی آن محتوا قلابش گیر کند!
آیا بحران نیروی انسانی فقط با آموزش و کارگاه برگزار می‌شود؟
من این‌طور فکر نمی‌کنم. ضمن احترام به همۀ متخصصین و صاحب‌نظران این حوزه، من تصور می‌کنم باید به آسیب‌های بازار کار و اقتصاد کشور هم بپردازیم و به خصوص قوانین مربوط به دستمزد و افزایش آن متناسب با تورم و گرانی را بازنگری دوباره کنیم.
نیروی انسانی جدید، مانند نیروی انسانی دیروز فکر نمی‌کند؛ دغدغه ندارد و در نتیجه تعهدش از جنس دیگری است.
با کاغذ و گواهی‌های فاقد محتوا هم نمی‌توانیم مشکلات را ریشه‌ای حل کنیم.
