سجاد رحیمی مدیسه

بهار نزدیک است ... .

آیا فکر و ذهنمان را هم نو کرده‌ایم؟

اعتمادسازی و مشورت، یک فرآیند درونی و ذهنی برای بازار و جامعه‌ی هدف دارد.

ما نمی‌تونیم اعتمادسازی را با زور تبلیغ و حتی محتواهای سطحی ایجاد کنیم؛ اساساً گیر کردن ذهن مخاطب(مشتری) به عوامل متعددی بستگی دارد که در این مختصر نمی‌گنجد.

اگر بخواهم یک توصیه‌ی کلیدی در این خصوص داشته باشم، این هست که: محتواهای مفید از خودتان نشر دهید تا مخاطب به شما اعتماد کند.

اگر مخاطب به شما اعتماد نمی‌کند و یا مشتری نهایی از شما خرید نهایی ندارد، پس یک جای کار در محتواهای شما لنگ می‌زند.

ایرانی‌های محترم! مراقب هویت و فرهنگ ایرانی باشیم! 

لطفا در پیج های شخصی خود به این موضوع تاکید کنید سال 1403 سال نهنگ است؛ نه اژدها.

متاسفانه این یک خودباختگی فرهنگی است که برخی عوام، نماد کشور چین را تبلیغ کنند.

از قدیم حتما این شعر رو شنیدید که:

موش و بقر و پلنگ و خرگوش شمار 
زان چار چو بگذری نهنگ آید و مار
 آنگاه به اسب و گوسفند است حساب
حمدونه و مرغ و سگ و خوک آخر کار

سال 1403 سال نهنگ است که نوید سالی پرآب و سبز را به ما می دهد؛ نه اژدهایی که جز سوزاندن کاری ندارد.

مهم صیانت از هویت و فرهنگ ایرانی است.

هزینه های بالای آموزش و یادگیری، یکی از دغدغه‌های امروزی برای هر شخصی هست.

زمانی که خرید یک کتاب سادۀ کاغذی هم به نسبت هزینه‌های واجب‌تر و حیاتی‌تر برای بسیاری سخت به نظر می‌رسد، پس باید چاره را در مدل‌های دیگر یادگیری جست.

اگر کارمندی به روش و فرآیند کار انتقادی وارد می‌کند، حرف او و دغدغه‌اش را گوش کنیم و به آن فکر کنیم.

شاید یکی از بزرگ‌ترین عیوب سازمانی و مدیریت در ایران، همین آسیب باشد که کارمند خلاق و منتقد به رویه را جدی نمی‌گیریم و اهمیت نمی‌دهیم؛ و اگر ادامه داد، او را به حاشیه می‌بریم و یا نهایتاً حذفش می‌کنیم.

اما این مسأله، سبب توقف توسعه و حتی عقب‌گرد می‌شود.