تجربه: کسی که ساعت ۱۱ نصفه شب با هزار و یک معذوریت شما رو اسکان میده با عشق و احترام و علاقه و رعایت منزلت و شخصیت شما و یا ساعت ۲۴ میتونید بهش زنگ بزنید و روی کمکش حساب کنید، قدر بدونید و دورش رو طلا بگیرید.
من ممنون اون دوستی هستم که با داشتن دو فرزند شیرخوار و یک منزل کوچک، ساعت ۲۳ بهش زنگ زدم و روی من رو زمین ننداخت.
الآن صبح، جنس گروهبندی موبایلش رو از عادی به رفیق تغییر دادم.
دقت داشته باشید معنای کلمهی "رفیق" فراتر از دوست هست.
قدر رفیق رو حسابی بدونید؛ رفیق واقعی تو سختی شما رو تنها نمیذاره.
به تجربه بهتون میگم: هزاران فالوور شبکههای اجتماعی و ارتباطات مجازی، گاهی اوقات اندازهی یک رفیق در دنیای واقعی نیستند.
پس:
قدر دوستیهایتان را بدانید.
به دوستیهای باارزش خود عمق بدهید و تبدیل به رفاقتهای پایدار کنید.
ارتباطات دنیای مجازی پس ارزش نداره؟
قطعن ارزش داره؛ اما ارتباطات در فضای مجازی اگر توسعه پیدا نکنه و یا ارزش مشترکی نداشته باشن، تهش واقعن هیچی نیست.
🔻 دوستی و رفاقت واقعی، دو انسان را رشد میدهد.
شما چند رفیق واقعی در زندگی دارید؟
این سوال رو بطور جدی بهش فکر کنید.