سجاد رحیمی مدیسه

جنگ، رنج‌های دنیا را زیادتر می‌کند. حتی اگر جنگ علیه بدی‌ها هم باشد، دستِ‌آخر دنیا را می‌آلاید. حتی اگر برای عدالت هم باشد، دستِ‌آخر دنیا را از غم و بی‌عدالتی پر می‌کند... من از عدالت هیچ نمی‌گویم. عدالت در خیلی جاها تلخ‌تر و مرگ‌بار‌تر از بی‌عدالتی است.

اگر چشم انتظار احترام و توجه و محبت دیگرانی، ابتدا این ها را به خودت بدهکاری. کسی که خودش را دوست نداشته باشد ممکن نیست دیگران دوستش داشته باشند. خودت را که دوست داشته باشی، اگر دنیا پر از خار هم بشود، نومید نشو، چون به زودی خارها گل می شود.

حتی در لحظاتی که شکست می‌خورم ، درد می‌کشم
و به خاطر تمام ناکامی‌هایم اشک می‌ریزم
باز نتیجه می‌گیرم که درد کشیدن بهتر از هیچ بودن است.

به طور کلی، نود درصد سعادت ما فقط مبتنی بر سلامت ماست. همه‌ چیز در صورت وجود سلامت مایهٔ لذّت می‌گردد؛ 
برعکس، بدون سلامت، هیچ موهبت بیرونی نیست که لذّت‌بخش باشد و حتی موهبت‌های ذاتی دیگر، خصوصیات ذهنی و خُلق و مزاج در اثر رنجوری کاهش می‌یابند و بسیار ضعیف می‌شوند. 
پس بی‌دلیل نیست که به‌ هنگام دیدن یکدیگر نخست جویای سلامت هم می‌شویم و برای یکدیگر آرزوی سلامت می‌کنیم، زیرا سلامت، برای سعادت انسان از هر چیز دیگر اساسی‌تر است.

در باب حکمت زندگی

آرتور شوپنهاور

ما به آدم‌هایی محتاج هستیم که خود را مدیون زندگانی بدانند نه طلبکار آن.
به آدم‌هایی محتاج هستیم که به زندگانی عشق داشته باشند نه کینه.
به آدم‌هایی محتاج هستیم که به آینده بچه هایشان فکر کنند نه به گذشته پدرهایشان.
ما از فرومایگی ها استقبال نباید بکنیم، بلکه می‌خواهیم اول چنین روحیه های بیماری را در هم بشکنیم.