سجاد رحیمی مدیسه

ما که در اردوگاه کار اجباری زندگی میکردیم، به چشم می‌دیدیم مردانی را که به کلبه‌های دیگر می‌رفتند و دیگران را دلداری میدادند و آخرین تکه نانشان را هم به آن‌ها می‌بخشیدند. 

درست است که شمار این مردان زیاد نبود، امّا همین هم ثابت می‌کند که همه چیز را می‌توان از یک انسان گرفت مگر یک چیز: آخرین آزادی بشر را در گزینش رفتار خود در هر شرایط موجود و گزینش راه خود.

انسان در جستجوی معنا 
ویکتور فرانکل

برای مردم زندگی نکن! تباه می‌شوی. 
غمگین‌ترین آدم‌ها کسانی هستند که برداشتِ دیگران برایشان زیادی مهم است.

ساعت شوم 
گابریل گارسیا مارکز

مساله غریبی است ! انسان همیشه با خویشتن در جدال است. آرزوهایش را بر اثر آلام کنونی از دست می دهد و آلام خود را به امید آینده ای که به او تعلق ندارد، فریب می دهد. از اینجاست که همه کارهای انسان رنگ نابخردی و ناتوانی دارد. آری، در این دنیا هیچ چیزی کامل نیست، مگر بدبختی.

چرم ساغری
انوره دوبالزاک

باید یاد بگیری خط پایانی وجود دارد و تو نباید همه چیز را در نیمه راه رها کنی، باید تمامش کنی ...

مردم یک جامعه وقتی کتاب می‌خوانند، چهره‌ی آن جامعه را عوض می‌کنند، یعنی به جامعه‌شان چهره می‌دهند.یک جامعه‌‌ی بی‌چهره را می‌شود در میان مردمی کشف کرد که در اتوبوس، در صف اتوبوس، در اتاق‌های انتظار و در انتظارهای بی‌اتاق منتظرند و به هم نگاه می‌کنند و از نگاه کردن به هم نه چیزی می‌گیرند و نه چیزی می‌دهند.جامعه‌ای که گروه منتظرانش به هم نگاه می‌کنند جامعه‌ی بی‌چهره‌ای ست.

از سکوی سرخ
یدالله رویایی