به طور کلی، نود درصد سعادت ما فقط مبتنی بر سلامت ماست. همه چیز در صورت وجود سلامت مایهٔ لذّت می‌گردد؛
برعکس، بدون سلامت، هیچ موهبت بیرونی نیست که لذّت‌بخش باشد و حتی موهبت‌های ذاتی دیگر، خصوصیات ذهنی و خُلق و مزاج در اثر رنجوری کاهش می‌یابند و بسیار ضعیف می‌شوند.
پس بی‌دلیل نیست که به هنگام دیدن یکدیگر نخست جویای سلامت هم می‌شویم و برای یکدیگر آرزوی سلامت می‌کنیم، زیرا سلامت، برای سعادت انسان از هر چیز دیگر اساسی‌تر است.
در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور
