✍️ امروز از استادی ارجمند یک‌بار دیگر درس صبوری و سکوت را یاد گرفتم؛ شاید کلمه‌ی سال بعد همین "صبوری" یا "صبر" در امور زندگی و کارها باشد.
اول هر سال شاید بد نباشد کلمه‌ی سال خود را تعیین و در جایی بزرگ بنویسیم تا هر روز آن را ببینیم و به خودمان یادآوری نماییم که: من برای کلمه‌ی سال خود چه کرده‌ام؟
کلمه‌ها دنیاهای ما را می‌سازند؛ اگر به آنها دقت بیشتر و عمیق‌تری کنیم.
"سکوت" و "صبوری" دو کلمه‌ای هستند که بسیار شنیده‌ایم؛ اما حقیقتاً معانی عمیقی در دل خود دارند.
تاریخ و بزرگانی در همه جای دنیا درباره‌ی این دو کلمه سخن‌ها و توصیه‌ها نموده‌اند.
صبر، سَرِ ایمان است؛ شاید هم سرّ ایمان!
یاد فیلم حضرت ایوب در کودکی می‌افتم که خداوند ایمانش را با صبر آزمود؛ و یا صبر پیامبر(ص) بر همه‌ی سختی‌ها؛ و یا صبر یوسف پیامبر از چاه تا پادشاهی ... .
تاریخ پر است از مصداق‌های صبر.
و البته سکوت هم دنیای بزرگ خودش را دارد ... .
صبر و سکوت دو واژه‌ای که سال گذشته تمام زندگی منو پرکرده بودن. صبوری کردن بعضی اوقات شجاعت بزرگی میخواد، مخصوصا وقتی که هدف بزرگی داشته باشیم و نمیخوای درباره‌ش حرفی بزنیم. در کنار صبر باید هرروز تلاش کنیم و ادامه بدیم و ادامه بدیم.