راه بدون زحمتی برای موفقیت وجود ندارد. عمل‌گرایی رکن مهم رسیدن به هر دستاوردی هست.
حتی شکست خوردن هم بخشی از موفقیت هست؛ مگر می‌شود حرکت نکرد و موفقیت رو تجربه نمود؟
رکن دیگر موفقیت، دانش هست؛ در هر فضایی که هستیم. این دانش الزاماً ربطی به مدرک و حتی خرج کردن ما ندارد.
تا وقتی دانش یک کار یا رفتن در مسیری رو ندونیم، چطور می‌خواهیم به موفقیت برسیم؟ درست مانند این هست که ابزار و تجهیزات و مهارت‌های کوهنوردی رو بلد نباشیم و بخواهیم دماوند یا اورست رو فتح کنیم!
صد البته هر چه هدف ما بزرگتر باشه، باید عادت‌هایی رو بیشتر در خودمون پرورش دهیم؛ چون بدون تکرار عادت، نمی‌تونیم شایستگی‌هایی رو در خودمون پرورش بدیم.
و یادمان نرود: مسیر موفقیت در زندگی هر شخصی، منحصر به خودش هست و نه شخص دیگر. پس نه اسیر تقلید بشیم و نه از نرسیدن‌ها سرخورده.
مسیر رو درست بریم، مطمئن هستم برنده می‌شیم.
