معلول نیاز به توجه و حمایت ما داره؛ نه ترحم و دلسوزی رقت‌آور.
معلول گناهی نکرده که این طور به دنیای خاکی پا گذاشته و یا اتفاقی براش افتاده که برای هر یک از ما ممکنه اتفاق می‌افتاد؛ و یا حتی هر لحظه ممکنه بیفته: چه کسی از فردای خودش نه! یک ساعت دیگۀ عمرش خبر داره؟
نشاندن لبخند بر لب یک معلول، عین عبادت است؛ شاد کردن قلب یک معلول، یکی از کلیدهای خوشبختی.
معلول نیاز به توجه ما دارد؛ نه ترحم.
