فیلم تماشا کردن هرازگاهی ایرادی ندارد؛ آن هم فیلمهای خوب، استخواندار و پرمحتوا.
اما هر فیلمی را دیدن، اشتباه بزرگی است. هنوز وقتی میبینم برای فیلمی تخیلی تبلیغ میکنند، از خودم میپرسم: این همه آدم در دنیا، فیلمهای تخیلی را تماشا کردند که به چه برسند؟ به توهم؟ به لذت؟ چه توهی؟ چه لذتی؟
فیلمهای هریپاتر را همه دیدهایم یا حداقل بسیاری از ما شنیدهایم. وقتی سلسلۀ قسمتهای این کتاب جی.کی.رولینگ تمام شد، من برنده را مردم و حتی عوامل سازندۀ آن ندیدم؛ بلکه برنده را یک نویسنده دیدم؛ نویسندهای که 500میلیون جلد فروخت و به ثروت و جایگاه افسانهای رسید.
رولینگ با نویسندگی، کارآفرینی کرد؛ برند شخصی خودش را به بهترین شکل ساخت و با کتابش، خوب و قشنگ بازاریابی کرد.
رولینگ قلم و نوشتنش را کسبوکار خود دید و با جان و دل، برای موفقیتش کوشید. این یعنی تعهد به پیشرفت و تلاش به معنی واقعی کلمه.