بهرهوری و کیفیت در نویسندگی، اثر مستقیمی با دانش و تخصص ما به عنوان یک نویسنده دارد.
اگر میخواهیم کیفیت نوشتهها بالا و بهرهوری آن در مسیر رشد باشد، راهی نداریم جز خلق متونی که به مخاطب برای حل مسائلش کمک کند.
بسیاری از محتواها به این دلیل شکست میخورند که راه حلی برای مشکل مخاطب و یا رفع نیازی از مجموعه نیازهای وی ندارند.
داستانهای ما هستند که اعتماد رو رقم میزنند و این داستان باید مبتنی بر واقعیت و ویژگیهای درست و حقیقی باشه؛ چه در خصوص محصول و چه در خصوص انسان یا تیمی از انسانها.
رسالت نویسندگی نیز جز این نیست؛ یعنی بیان حقایق به طیف وسیعی از انسانها.
وقتی متنی رو مینویسیم که قرار هست اساس و شالودۀ توضیح یک محصول، محتوای یک سایت و یا تهیه تصویر و ویدئویی باشه، باید از خودمان بپرسیم: آیا تمام محتوا بر اساس حقیقت است؟
داستانی که از دل بیرون بیاد و هدفش انسان باشه، بدون شک به موفقیت میرسه؛ و این نیازمند اتخاذ این رویکرد هست که فراتر از منافع تجاری صرف به نوشتن در فضای وب توجه کنیم.
از زمانی که با قلم و کاغذ در مرکز آفرینشهای ادبی کانون پروش فکری کودکان و نوجوانان آشنا شدم و خو گرفتم، همیشه دنبال این بودم که با نوشتههایم، چیزی به اطرافیان و دنیای پیرامون خود اضافه نمایم.
در شرایط سخت امروز که چالشهای زیادی رو تجربه میکنیم، نویسندگی یکی از اشکال هنر برای تخلیه و مدیریت هیجانات منفی است.
یکی با موسیقی آرام میشود؛ دیگری با نقاشی؛ و یکی هم با نوشتن و نویسندگی.
قبل از شروع نوشتن، باید بفهمید که برای چه کسانی می نویسید، به چه چیزی نیاز دارند و از شما چه انتظاراتی دارند. بازار هدف خود، چالش ها، اهداف، ترجیحات و نقاط دردناک آنها را بررسی کنید. از نظرسنجی ها، مصاحبه ها، رسانه های اجتماعی و تجزیه و تحلیل برای جمع آوری داده ها و بازخورد استفاده کنید. سپس، محتوای خود را برای رسیدگی به مشکلات، سؤالات و علایق خاص آنها تنظیم کنید. از لحن و زبانی استفاده کنید که با آنها طنین انداز شود و شخصیت شما را منعکس کند.