سجاد رحیمی مدیسه

کارآفرینی، ارتباط مستقیمی با متون ارزشمند دارد.

یادگیری به مدرسه محدود نمی‌شود. یادگیری در بیرون از مدرسه هم صورت می‌گیرد. نو کردن روش‌های آموزشی ضروری است؛ چون به اندازۀ کافی کارگر و کارمند داریم. آنچه نیاز داریم، آدم‌های خلاق و نوآور هستند. شیوۀ یادگیری مبتنی بر ارتباط و مشارکت، باید جایگزین شیوۀ سنتی آموزش معلم و شاگردی به صورت یک‌طرفه باشد. این مسأله به معنی حذف معلم نیست. یادمان نرود آموختن فقط انتقال دانش نیست؛ بلکه برافروختن آتشی در درون دانش‌آموز است تا او راهی بلند را شروع کند.

آیا تا به حال برای توسعۀ فردی خودتان فکری کرده‌اید؟

اگر قصد دارید برای محصول خود از بازاریابی محتوایی کمک بگیرید، مهارت نویسندگی بسیار کلیدی و تعیین‌کننده است.

ملّت ایران باید خود را قوی کند.

کشور ما در حال حاضر که این مطلب را می‌نویسم، دچار مسائل و مشکلاتی هست که دشمنان این آب و خاک به آن تحمیل کرده‌اند.

بر حسب مطالعات، تجربه و پژوهش‌هایی که مستمر انجام می‌دهم به این باور رسیدم که حتی در بدترین شرایط هم ایرانیان می‌توانند حماسه خلق کنند و قدرتمند شوند.

کرونا نشان داد که خودمان می‌توانیم بدون التماس از قدرت‌های استکباری و باج دادن به آن‌ها، واکسن بسازیم و شرایط ایده‌آل امروز را رقم بزنیم: نه ترسی داریم از ماسک نزدن و نه هول و هراسی بابت ابتلا.

اقتصاد ما پتانسیل‌های زیادی دارد که می‌تواند مورد بررسی و توجه بیشتری قرار بگیرد. فریلنسرها و زنان خانه‌دار ما، اقشار بزرگواری هستند که بخش زیادی از جامعۀ فعال کشور را از نظر اقتصادی تشکیل می‌دهند.

بنابراین می‌توانند با ابزارهای جدید و با تولید محتوا به خلق ارزش و توسعۀ اقتصادی کشور کمک کنند.

نویسندگی، یکی از ابزارهایی هست که می‌توان با آن به تولید محتوا پرداخت و برای یک محصول(کالا/خدمت) فرصت‌های ارزشمندی را در حوزه‌های بازاریابی و فروش خلق نمود.

بر این باور هستم که هر شخصی می‌تواند با تکیه بر مهارت‌هایی ارزشمند و مدیریت بهتر زمان و داشته‌ها، از چیزی که علاقه دارد درآمد کسب کند؛ اشتغال‌زایی نماید و در نهایت نقشی در قدرتمند شدن ایران عزیزمان داشته باشد.

فضاى هر ظرفى در اثر محتواى خود تنگ‏‌تر می‌شود؛ مگر ظرفِ دانش که با تحصیل، فضاى آن بازتر می‌گردد و هر کس در حالِ طلبِ دانش مرگش فرا رسد، میان او و پیامبران تنها یک درجه تفاوت باشد و هر کس براى خدا دانش بیاموزد، در ملکوت آسمان‌ها به بزرگى یاد شود و گویند: براى خدا آموخت و براى خدا عمل کرد و براى خدا آموزش داد.
امام علی علیه‌السلام

به قول استاد بزرگواری: می‌دانم که نمی‌دانم!

از سال 1374 قلم به دست گرفتم و تا امروز که دارم این متن را می‌نویسم، از آن جدا نشده‌ام.

دغدغه‌های زیادی در خصوص توسعه و پیشرفت کشور و مردمان غیورش دارم. احساس مسئولیتی برای پرچم عزیز این آب و خاک دارم.

بسیار نوشتم؛ فراوان منزل عوض کردم؛ تجربه‌های زیادی کسب کردم؛ اما در نهایت باید در یک جا متمرکز می‌شدم.

به سرویس بیان اعتماد کردم و اینجا را شروع کردم. تا امروز دو کتاب نوشته‌ام و در حال حاضر که این مطلب منتشر می‌شوم، مشغول کار روی سومین کتابم هستم؛ تا خدا چه خواهد!

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل / و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

این روزها که تهدیدات بسیاری کشور عزیزم را آزار می‌دهد، تصور می‌کنم یاد گرفتن و مطالعۀ مستمر، بهترین راه برای قوی شدن خود و کسانی هست که مرا دنبال می‌کنند.

امروز همۀ ما وظیفه داریم برای آبادانی کشور و بهبود حال زندگی مردم بکوشیم و تلاش نماییم.

خدایا چنان کن سرانجام کار / تو خشنود باشی و ما رستگار