سجاد رحیمی مدیسه

نوشتن و عشق به نویسندگی با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در من جوانه زد و شروع کرد به رشد کردن.

می‌ارزد که من هر روز بنویسم و با نوشتن فکر کنم. این رویه ادامه‌دار (که یک رویداد و اتفاقِ آنی نیست) به مرور و آهسته و پیوسته دستاوردهای بسیار گران‌بهایی را می‌آفریند:

نویسندۀ کارآفرین نباید دچار تلۀ کمال‌گرایی شود. ایده یا محصول وی، بالاخره باید علنی شود و منتشر گردد. نویسندۀ کارآفرین مستمر یاد می‌گیرد و رشد می‌کند؛ زمانش محدود است؛ پس باید مدیریت زمان برای مهم‌ترین کارهای روزانه از جمله خانواده داشته باشد.

محتوایی که تولید می‌شود، باید برای مخاطبانی باشد که گرسنۀ آن باشند؛ نه کسانی که نیازی به آن ندارند.

نگاه کسب‌وکار گونه در نویسندگی به چه معناست؟